خوك

به گزارش اي‌بي‌سي نيوز يك نمونه از محصولات گوشت خوك خام از سوپر ماركت ها در سرتاسر ايالات متحده نشان داد كه يرسينيا انتروكوليتيكا، عامل بيماري زاي كمتر شناخته شدهٔ منتقله از غذا، در 69 درصد از محصولات آزمايش شده وجود داشت. اين باكتري بيش از صدهزار آمريكايي را در سال آلوده مي‌كند. در نمونه‌هاي آزمايش شده، آزمايش ۶۹ درصد براي يرسينيا و ۱۱ درصد براي انتروكوك مثبت بود كه مي‌تواند نشان دهنده آلودگي مدفوعي باشد كه مي تواند به عفونت هاي دستگاه ادراري منجر شود.

لارو كرم كدو از طريق گوشت درست پخته نشده به انسان منتقل مي‌شود. اين لارو در بدن انسان رشد مي‌يابد و پس از ۳ ماه قادر توليد مثل است. او تخم‌هاي خود را در بندهاي پاييني بدن خود نگاهداري مي‌كند. هر كدام از اين بندها هزاران تخم را در خود جاي مي‌دهد. اين بندها از بدن انگل جدا شده و همراه با مدفوع از بدن ميزبان خارج مي‌شوند. حيواناتي (مثل خوك) كه همه چيز را مي‌خورند (خاك) و يا گاوها كه همراه با خوردن علوفه مقداري خاك را نيز مي‌بلعند اين تخم‌ها را جذب مي‌كنند و به لوله گوارش خود راه مي‌دهند. ابن تخم‌ها همچنين مي‌توانند همراه آب به بدن ميزبان منتقل شوند. تعداد بسياري از اين لاروها به علت جذب نشدن توسط ميزبان مناسب از بين مي‌روند. بايد توجه داشت كه تخم كرم كدو به ميزبان واسطه‌اي نياز دارد تا بتواند به لارو تبديل شود. اين لاروها نمي‌توانند در بدن همان حيوان بالغ شوند اما مي‌توانند خود را از لولهٔ گوارشي به سلول‌هاي ماهيچه‌اي برسانند. با مصرف گوشت آلوده به لارو كرم كدو كه درست پخته نشده است، اين انگل به بدن انسان راه مي‌يابد و در روده بالغ شده و به كرم تبديل مي‌شود و به اين ترتيب چرخه زندگي آن ادامه مي‌يابد.[نيازمند منبع] در صورت جذب تخم كرم كدو، انسان دچار انگل روده‌اي نمي‌شود، ولي مي‌تواند ميزبان واسطه قرار گيرد. در اين صورت لاروها توسط جريان خون به ماهيچه‌ها، قلب، چشم و در حالت وخيم‌تري به مغز و نخاع منتقل مي‌شوند و در آن‌جا تشكيل كيست دهند. اين حالت در مورد كرم كدوي خوك متداول‌تر است.

كرم تريشين در بيشتر مناطق دنيا وجود دارد و از طريق خوك و موش مي تواند به سايرين منتقل شود. معمولاً لارو كرم تريشين در داخل بافت عضلاني حيواناتي چون خوك و موش وجود دارد و انسان پس از مصرف گوشت خوك آلوده در واقع انگل را وارد رودۀ باريك خود ساخته و پس از مدتي از طريق مدفوع خود كرمهاي نر را خارج مي سازد. ساير كرمهاي باقيمانده از طريق خون به ساير اعضاي بدن منتقل شده و به ويژه در عضلات جدار شكم و زبان و حنجره كوچ مي كنند و در داخل عضلات ايجاد تورم وكيست آهكي مي كنند.[نيازمند منبع]
پستانداراني چون گربه ، سگ، روباه ، خوك و گراز معمولاً پس از خوردن گوشت موش يا ساير حيوانات آلوده، بيمار مي شوند. انسان هم ممكن است با مصرف گوشت خوك وگراز به اين بيماري دچار شود. در كشورهاي اسلامي كه از گوشت خوك استفاده نمي كنند شيوع اين بيماري نادر است اما در اروپا وامريكاي جنوبي، شيوع بيماري تا حدود 12 درصد جمعيت انساني است. زيرا پختن كامل گوشت وانجماد گوشت به خوبي صورت نمي گيرد.

در اسلام و يهوديت، گوشت خوك براي خوردن حرام دانسته شده است. باورمندان به اين اديان براي حمايت از عقايد خود به بيماري هايي كه خوك ناقل آنهاست، استدلال مي كنند.
در قرن نوزدهم برخي حرمت خوردن گوشت خوك در خاورميانه را حمل بر وجود انگل تريچينوسيس نمودند.[۵] يك توضيح عمومي براي ناپاك شمردن خوك در خاورميانه اين است كه خوك‌ها همه‌چيزخوارند و در رژيم غذايي آنها تفاوتي ميان گوشت و گياه نيست. تمايل به خوردن گوشت، آنها را از گروه حيوانات اهلي كه فقط گياهان را مي‌خورند (گاو، گوسفند، بز و غيره)، جدا مي‌كند.[۶]
ماروين هريس هم اين نظريه را مطرح كرد كه آب و هوا و وضعيت اقتصادي خاورميانه مناسب پرورش خوك نيست. مثلا خوك‌ها نسبت به ساير جانوران، نياز به آب بيشتري براي خنك نگاه داشتن خود دارند. همچنين خوك‌ها به جاي چراكردن، غذاهايي مي‌خورند كه در رقابت با غذاي انسان است (مثل حبوبات و غلات)، بنابراين پرورش خوك در خاورميانه تجربه‌اي بيهوده است.

آنفلوآنزاي خوكي بيماري تنفّسي خوك‌ها است كه از ويروس آنفلوآنزاي نوع «A» نشأت مي‌گيرد. ويروس آنفلوآنزاي خوكي (SIV) به بيماري آنفلوآنزايي اشاره دارد كه توسط اورتوميكسوويروس‌هايي ايجاد مي‌شود كه در ميان خوك‌ها بوم‌گيرهستند.
آنفلوآنزاي خوكي يك بيماري ويروسي است كه معمولاً خوك را مبتلا مي‌كند امّا هرساله مواردي از ابتلاي انسان به اين بيماري، به ويژه از راه تماس با اين جانور، گزارش مي‌شود.
اين بيماري در انسان از طريق تماس با فرد مبتلا نيز سرايت مي‌كند و نشانه‌هاي معمول آن تب، سرگيجه، خشكي مفصل‌ها، حالت تهوع و در موارد پيشرفته، بيهوشي و مرگ است.
موارد انساني آنفلوآنزاي خوكي ابتدا بيشتر در افرادي رخ مي‌داد كه در فاصلهٔ نه چندان دوري در نزديكي خوك‌ها به‌سر مي‌برند اما الان ويروس از انساني به انسان ديگر منتقل مي شود.

خوك همچنين همانند خرگوش و خوكچه هندي از حيوانات مدفوع خوار به حساب مي آيد . گرچه خوك هايي كه جهت تغذيه از آنها استفاده مي شود، اجازه خوردن مدفوع را پيدا نمي‌كنند، از آنجا كه اين عمل خطر ابتلا به بيماري را در آنها افزايش مي دهد.

يك خوك معمولي داراي يك سر بزرگ با پوزه دراز است كه با استخوان هاي ويژه پيش‌دماغي و يك ديسك غضروفي در نوك تقويت شده است. پوزه براي جستجوي خاك به منظور يافتن غذا مورد استفاده قرار مي گيرد و عضو بسيار حساسي است. در هر پا چهار انگشت سم دار وجود دارد. بيشتر وزن حيوان روي دو انگشت بزرگتر مياني تحمل مي شود؛ اما دو انگشت بيروني نيز در زمين هاي نرم مورد استفاده قرار مي گيرند.[نيازمند منبع]
فرمول دندان خوك هاي بالغ ۳،۴،۱،۳ در هر فك است، كه در مجموع ۴۴ دندان مي دهد. دندان هاي عقب براي خرد كردن سازگاري يافته اند.در نرها دندان ها به شكل عاج بوده و به طور مداوم رشد مي كنند و در اثر اصطكاك با زمين دائماً تيز مي شوند.

خوك اهلي (نام علمي: Sus scrofa domestica) پستانداري است از خانواده گرازسانان (Suidae) است. اين حيوان زيرگونه‌اي از خوك وحشي (گراز) (S. scrofa) به شمار مي‌رود كه در حدود ۱۱ هزار سال پيش در خاورميانه و چين اهلي شده‌است.

خوك پستانداري از خانوادهٔ گرازسانان (Suidae) و راستهٔ جفت‌سم‌سانان است. خوك‌ها شامل خوك هاي اهلي مي شوند، كه نياي آن ها گراز وحشي و بسياري از ديگر بستگان وحشي مي باشد. خوك ها حيواناتي همه‌چيزخوار، به شدت اجتماعي و باهوش هستند.